mocy biernej
Encyklopedia PWN
elektron. mikrominiaturowy układ elektroniczny (mikroukład), w którym wszystkie elementy lub ich część (wraz z połączeniami) są wytworzone w jednym cyklu technologicznym wewnątrz lub na powierzchni wspólnego podłoża i stanowią nierozdzielną całość;
miernik mocy biernej prądu elektr. przemiennego (zwykle sinusoidalnego), wywzorcowany w warach, kilowarach (kilowaromierz) itp.
Indianie
rdzenni mieszkańcy Ameryki (nazwę tę nadał im K. Kolumb, który użył jej w przekonaniu, że dotarł do Indii), przybyli w wielu falach migracyjnych z północno-wschodniej Azji pomostem lądowym istniejącym w miejscu dzisiejszej Cieśniny Beringa;
[hiszp. < gr. < sanskr.],
przyrząd do pomiaru energii elektr. w obwodzie prądu elektrycznego;
jeden z głównych organów (instytucji) Wspólnot Europejskich i UE; z główną siedzibą w Strasburgu.
mechanizm przenoszący ruch obrotowy z wału czynnego (napędzającego) na wał bierny (napędzany) z jednoczesną zmianą prędkości lub momentu obrotowego.
